همین الان نشانش بده!

جمعی دختر و پسر اطراف شیوانا را گرفته بودند و از او می‌خواستند تا برای روشنایی دلشان جمله‌ای بگوید. شیوانا تبسمی کرد و گفت: ”همه ما به شکلی معتقدیم که به خالق هستی ایمان داریم، با انگشت اشاره خود دلیل این ایمان را به بقیه نشان دهید.“

دختری با انگشت اشاره به سمت آسمان اشاره کرد و گفت: ”این آسمان بزرگ و بی‌انتها بهترین گواه است که این دنیا را آفریدگاری است قادر و توانا!“

پسری با انگشت اشاره پروانه‌ای را روی گلی نشان داد و گفت: ”این پروانه زیبا که بی‌اعتنا به همه عالم اطراف گل کوچکی که دوست دارد بال می‌زند بهترین شاهکار خلقت و دلیل آن است که دنیا را صاحبی است زیبایی‌شناس و زیبایی‌طلب!“

در این بین یکی از شاگردان به شیوانا گفت: ”استاد! نوبت شماست که با انگشت اشاره خود دلیل ایمان خود به خالق هستی را نشانمان دهید!“

شیوانا انگشت اشاره دست چپ خود را به سوی انگشت اشاره سمت راست خود نشانه گرفت و گفت: ”همین توانایی که می‌توانیم با انگشت به سمتی اشاره کنیم و ادعای دانستن کنیم. همین قدرت شناخت، خودش نشانه این است که کسی هست که دوست دارد ببینیمش، بشناسیمش و هر از چند گاهی با انگشت اشاره نشانش دهیم. همین انگشت‌های اشاره شما که به این سوی و آن‌سوی خلقت نشانه می‌رود برای ایمان آوردن من به خالق هستی کفایت می‌کند!“